Om de laatste
gevangenen
glijdt het water
op hun tocht
van oorsprong naar einde
hun adem
tergend langzaam
het langdurige bestaan
in het getraliede verlangen
het huis
waarin ze zoveel jaren
konden reizen en verblijven
temidden
van de groene velden
en de koude dagen
een woning
met onbegrepen vensters
en gesloten deuren
om de laatste
gevangenen
glijdt het water
tot de nacht komt
het stilstaan
waarin ze verdwijnen