Dit is niet nieuw dat niemand
denkt aan zichzelf in woorden
die zeggen dit ben jij
dit ene eenzame hart
dat klopt en maar klopt
waarin huist de angst voor bestaan
en de onzinnige moed
om iets te trotseren
maar wat
op een plaats die er is
maar die niet wordt omschreven
in een tijd die geen tijd is
----o----
met moeite begrijpen we
dat we niets van dit alles
kunnen bevatten
als water
dat wegstroomt uit handen
die droog en dorstig tasten
naar wat ze al die tijd wisten
maar in hun geheugen niet vonden
het weten dat ze alleen zijn
en na dezen niet strelen
de ander de liefste
dat ene eenzame andere hoofd