je zoekt naar het woord
voor het onweer dat over de vlakte trekt
over je hoofd
omdat je geen reden kent
dit is dezelfde wereld
als waarin je een kind was
en er niets bestond
dan een niets mankerende wereld
waar alles precies op zijn plek staat
het huis en het huis aan de overkant
en de ruimte tussen je dromen
niet groter is dan een ander
dit is wat blijft
onveranderlijk
een door zonnen beschenen heelal
waarin voor iedereen plaats is
voor ieder zijn as, voor ieder
zijn puntgave lijf, voor ieder
de angst voor zijn broeder, voor ieder
een zwijgende moeder
en voor ieder de eerste keer
dat hij dit doet of dat
in het donker denkend aan hoe en wat
in het donker geketend aan water
je slikt en het water is weg
de droogte van dag en nacht hangt
als stof in je mond
alleen de bliksem slaat in je tong