Ik heb je lief om het begin
vóór de schepping van de nacht,
het einde sluit het raadsel in
het licht dat in de bomen hing
de witte bloesems van de jacht,
ik heb je lief om het begin
jacht en licht zijn zonder zin,
je zegt het niet, je knikt en lacht
het einde sluit het raadsel in
de hemel die verroert geen vin
en houdt zich doof, maar ik zeg zacht
ik heb je lief om het begin
de vrucht van de herinnering
bied je me aan en ik, ik wacht
het einde sluit het raadsel in
ik kan niet anders, ik bemin
en zing de lange zwarte nacht
ik heb je lief om het begin
het einde sluit het raadsel in