Nu een gedicht

van Karel Numan

Welkom > Het begin van wonen > Is er een weg men zegt het > Bijna al mijn ouders hebben
 

Bijna al mijn ouders hebben

Bijna al mijn ouders hebben
blindelings de dood gevonden -
ze zochten in hun leven iets
waarvoor ze namen hadden
als noodlot en geluk (veel geld)
of stilling van behoeften
en begeerten maar
desgevraagd wisten ze niet
zeker wat ze zochten en wat
ze vonden was meestal nooit
waarom het was begonnen

En toen stierven ze en lieten
vragen achter en vreemde
antwoorden herinneringen
voorwerpen zonder geur zonder
een laatste gesprek
buiten alle relaties om
dat ons bond aan ja en nee
en geloof het maar niet
over hen en over ons en wie
we zijn en wat we moesten
met elkaar en waarom zo

Het kwam er niet van
de dood was te vlug
wij waren te traag van begrip
er is bijna geen levende die
niet zit met een dode het dode
gesprekloze zwijgen dat groeit
met de jaren en steeds zwijgender
opdoemt als mist op een zondag
je had moeten gaan moeten zeggen
wat had je dan moeten zeggen
wat was er zo dringend, jongen

het geheim is toch immers
dat je niet weet wat het is
dat je niet weet wat je bent
wie je bent dat je niet
zelfs niet denken kunt wat
je had moeten zeggen het doet
er niet toe doet er niet toe
zelfs zwijgen was goed geweest
als je het daar had gedaan
samen met hem wetend dat
jullie dit deelden tenslotte