| |
broeder,
broeder,
mijn beste,
hoe in gedachten ik het ook
wend of keer
iets van een broeder ben je,
mijn doodsschrik, mijn schrale troost,
uit eenzelfde moeder, door eenzelfde vader,
weet jij waarom de vraag naar hoe het is
in het vuur of onder de grond
mij bezighoudt
minder dan de vraag hoeveel tijd ik nog heb
om het antwoord te vinden
te krijgen
uit je te persen
desnoods tot je er dood bij neervalt?
broeder,
volgens mij weet jij meer
dan je zegt want je zwijgt
en dat staat me niet aan,
volgens mij weet alles en iedereen
om ons heen hoe het zit,
het houdt ze niet bezig, dat niet
ze doen wat ze doen
en zo lijkt het goed
broeder,
je bloedt uit onzichtbare wonden
spreekt verward de taal van de wartaal
de r de r je kunt de r
niet zeggen zeg je wat zeg je
ik droomde van niets vannacht
en vandaag ging het de hele dag
over hetzelfde
maar jij en ik weten beter
het ruist daar, daar in de diepte,
is het je bloed
is het de verre nacht waar niets ons nog redt
van helemaal niets
is het de laatste warmte van wat
er aan onuitspreekbaars rest
|
|