Het is plezierig te denken aan goden
de wereld bewoonbaar begaanbaar
en minder verlaten minder ver weg
even ben je het juk kwijt en
draag je het water lichter
je stappen veerkrachtig je handen
bereid je hoofd in de wolken
op zoek naar stemmen en bliksems
Hoe makkelijk is de droom te dromen
dat het zinloze leven zijn doel
mist maar toch moet geleefd
in de spanning waarmee ook de boog
van een god de pijlen bezingt
die hij fluitende wegschiet
naar vijand na vijand
ten dode gedoemd en geveld
Het is plezierig te weten
dat de goden niet zijn verdwenen
maar de mensen even verdwaald
niet wetend of ze op weg zijn
want van waar en waar heen
met een ander doel dan het lied
gespeeld en gezongen een vuur
dat niemand ontstak en dat
door niemand zal worden gedoofd