| |
De knapzak op de rug, de leeftocht mee,
De knapzak op de rug, de leeftocht mee,
zo toch trokken wij in vroeger eeuwen
door het land, langs akkers en landouwen,
en zwaaiden er naar vogels, zwijn en ree.
Ja, vroeger was nog iedereen tevree.
De lucht was blauw met wolken wit als sneeuw en
ook de dood was niet zo onbehouwen,
we stierven wel als ratten, maar allee!
O ja, we weten wel hoe het moet zijn,
hoe wij het zien, dat vrolijke verleden.
We kijken zeer bekommerd naar het heden:
de knapzak is vervangen door de koeltas,
het leven is vervuld van angst en pijn.
Ach tijden, dat het licht en zonder doel was!
|
|